Kunstrecensie
INVITATION TO ART Galeriegids voor de actieve kunstliefhebber
Margret Mijsbergh
De vrolijke dans van de kwast
Een schilderij kan een kamer doen oplichten door beweging, zwier en sprankelende kleuren. Wie voor de doeken van Margret staat kan dat slechts beamen want dynamisch zijn ze zeker, zonder dat het evenwicht ooit verloren gaat. Kleurvlekken en speelse slingerende lijnen waar de abstract expressionist Jackson Pollock instemmend bij zou knikken en in veel gevallen een bepaalde suggestie van een landschap.
Die indruk wordt soms versterkt doordat Margret niet zelden een bepaalde symmetrie of twee zwaartepunten in haar doeken legt, ieder aan een kant van een denkbeeldige horizon. Een andere keer werkt ze zelfs op twee aparte panelen. Eigenlijk is de grootste tegenstelling die tussen lijn en vlak, met soms een aantal tussengevoegde segmenten. de achtergrond lijkt onveranderlijk het uitgangspunt. Daar gaat het om de nuance en het zachte overvloeien van vaak één dominerende tint van licht naar donker en soms weer terug. Opvallend is hoe ze er op deze wijze er in slaagt de kleur te laten stralen en gloeien zodat het vaak lijkt of ze een rechthoekige plak uit glanzende gekleurde kwark gesneden heeft. Niet zelden is er sprake van een rechthoekige uitsnede in de achtergrond waartegen dan de lijnen en kleuren extra sterk afsteken en tegelijk het beeldvlak een tussenstap vertoont die de kloof tussen lijn en vlak als het ware overbrugt. Dan brengt ze een tweede laag op die tussen snel opgebrachte verftoets of kleurexplosie en grafische lijnen laveert.
Sommige schilderijen deden ons vreemd genoeg direct denken aan beeldschermen waarop je de doorlopende lijn en kleuren ziet vibreren en zo een indicatie krijgt van levendigheid en bruisende vitaliteit. Anderzijds is er niet veel fantasie voor nodig om in de doeken als 'Sea Breeze', het schuim van de branding te zien opspatten. Leuk is dat niet zelden de trillende lijnen en tinten zelf al de gedaante aannemen van wat ze willen suggeren. Wat zou het leven nu beter kunnen symboliseren dat de zichtbaar gemaakte hartslag van het geheel van de werkelijkheid? Uiteindelijk is de wereld zoals die voor ons van belang niet die van het decor waarin wij leven maar van actie en reactie en van emoties en tegen-emotie. De kunstenares laat wat dat betreft veel van de interpretatie over aan de toeschouwers maar stuurt toch enigermate de blik die op haar doeken valt door de keuze van kleuren en vormen. Het moet gezegd: de duisternis en de stille en meditatieve aspecten die bijvoorbeeld zo'n grote rol spelen in de doeken van grote schilders als Caravaggio en Arnold Boçklin zul je hier niet aantreffen. Het universum van Margret Mijsbergh is vrolijk en zelfs doeken die meer gedekte tinten vertonen lijken, zoals gezegd, te zinderen van een innerlijke warmte.
In elk geval betekent zoiets dat de doeken zich er nauwelijks mee tevreden stellen decor te zijn binnen een woning. Ze eisen directe participatie en zijn sterk sfeerbepalend. We kunnen het als een sterk punt zien dat de kunstenares er in geslaagd is om iets te maken waar je niet neutraal tegenover kunt staan.Het werk getuigt van de bevlogen persoonlijkheid van de maker. Nooit wordt de grens overschreden die ze opdringerig zou maken en de toeschouwer de vrijheid zou ontnemen zijn eigen persoonlijke visie altijd te laten prevaleren. Dat besef van evenwicht maakt van deze energierijke schilderijen dan toch altijd weer tot harmonieus uitgebalanceerd totalen die een verrijking zijn voor menige huiskamer.
Auteur : Drs Frans Jeursen